Van technobar naar kerk

Het avondje met de Duitsers was "sehr cool". We gingen eerst bovenop het dak van het ziekenhuis staan, superhoog maar je kon wel de hele stad verlicht zien. Vet mooi!
Daarna gingen we met de taxi, die ook nog eens door een charmante Duitser werd betaald. We gingen naar een techno- bar, waar de Duitsers helemaal los op gingen. It wasn't our kind of music so we weren't in a dance mood! We hadden het een beetje gehad dus gingen we met Felix (Duitser) naar huis.
We hebben een leuke avond gehad en kwamen tot de ontdekking dat dit zelfs met Duitsers mogelijk is!

De terugweg werd mede mogelijk gemaakt door de sjaroet (sjaroet is een klein busje voor negen personen, waar je voor een euro de hele stad door kunt. Je moet zo snel mogelijk in en uit stappen, en het geld voor de rit, geef je door aan de personen die voor je zitten. Die op hun beurt het geld aan de chauffeur geven. Soms wordt wisselgeld ook weer terug doorgegeven. De eerste keer erg lachwekkend!)
Toen we eenmaal uit de sjaroet kwamen maakte Hanneke een elegante val (volgens Felix, niet gewaardeerd door Hanneke) en verzwikte haar voet.

Toen we thuis kwamen, kwam de beveiliger aan met een halfdood vogeltje. Hij vroeg aan ons of we voor een baasje konden zorgen, maar iedereen verwees ons door naar de BBQ. We wisten niet zeker of het nou een vogeltje of een eendje was, dus Suus zette, als dierenvriend, hem in een bakje met een plons water.

Het was een nacht van wel drie-en-half-uur lang, dus we stonden fris en fruitig op.
We gingen van acht tot tien helpen bij de fysiotherapie, mensen brengen en kletsen. Het zweet stond op ons voorhoofd en we weten niet of we dit nog wel vijf weken volhouden, haha.
Vanaf tien uur gingen we naar de activiteiten, spelletjes doen, het motto is daar: zo gek doen als je zelf wilt. Ook hebben we een bijdrage geleverd aan de muziektherapie door het zingen van: hoofd, schouders, knie en teen.

De meeste mensen vinden het geweldig dat we uit Nederland komen, ze hebben er altijd wel iets over te vertellen. En de jonge Israelis beginnen zoals altijd over drugs. Voor ons na-tuur-lijk onbekend terrein.

Blijkbaar hebben onze ouders ons erg moeilijke namen gegeven, we moeten hier luisteren naar Onneke, Tongi en Sjloeshanna.

Na twaalf uur gaan we altijd naar het strand, rond de 37 a 38 graden.

Onze "baas" Orit is in geen velden of wegen te bekennen. Volgens de andere volonteers lekker rustig.
Twee keer in de week hangt er een lijst met eetproducten bij het appartement en mogen we aanstrepen hoeveel we willen, scheelt een hoop geld.

Vandaag hebben we een tripje naar Jaffa gemaakt. We zijn langs het strand naar de oude stad gelopen, hebben daar wat rondgekeken, lekker uit eten geweest en zijn zonder heilige kleren de kerk binnen gelopen. Waarschijnlijk is het de gewoonte dat de ober bij je komt zitten en zijn priveleven deelt.

Morgen is het hier de Holy day en wij gaan lekker op het strand bakken. We wensen jullie een fijn weekend!

Erev tov!