Vleeskeuring

Ha lieve mensen!

Hier een verslag vanuit Tel Aviv.

Onze reis begon maandag om 2 uur. We vertrokken met onze ouders richting schiphol!
We gingen vol goede moed inchecken.
We mochten niet tegelijk maar werden alle 3 apart ondervraagd.
Hoopvol keken we naar elkaar maar jammer genoeg zagen wij er verdacht uit.
Overal kregen we roze stickers en moesten we mee naar een extra controle punt.
Toen bleken onze koffers ook nog eens te zwaar maar na een vriendelijke glimlach werd dat geaccepteerd.
We wilde graag nog wat drinken met onze familie maar dit was niet meer mogelijk door de extra controle.
Dus snel afscheid nemen en op naar de extra controle want ons vliegtuig zou met een uur vertrekken.
Daar aan gekomen werden we daar behandeld als een stelletje criminelen.
We moesten allemaal apart bij een tafel gaan staan.
Ze pakte een soort stoffer en deden er een papiertje omheen en begonnen ons af te stoffen. Waarom?
Toen kregen we het verzoek om achter een scherm te gaan wachten. Hier werden we toch echt heel melig van.
Ondertussen kwam de tijd van vertrek dichterbij.
Die mensen pakte onze spullen en alles ging op de kop! MAAR WE HEBBEN HET GEHAALD!

We kwamen bij het vliegtuig en kwamen in gesprek met een meisje uit Utrecht. Nrs uitgewisseld en we spreken volgende week hier in Israel af.
We hadden door de extra controle niks kunnen eten dus alle hoop gevestigd op het eten in het vliegtuig.
Maar ohnee wat viel het tegen volgens Hanneke was het te vergelijken met hondenvoer!
Dus met een lege maag kwamen we aan in Tel aviv.

We zochten snel een taxi en spraken een prijs af.
De koffers werden in een bagagerek op het dak gelegd.
Eenmaal in de taxi begon die man te zeuren dat het toch wel wat duurder ging worden.
Susanna ging even een preek tegen hem houden maar toen was het voor hem ook gelijk goed.
We werden afgezet bij een verkeerd adres. Een opvang voor vrouwen. Gelukkig een superlieve portier die ons de weg wees en even op onze spullen zou letten. Zodat we eerst konden kijken of het het goede adres was. De portier was erg ongerust geworden omdat het al half drie was en het even duurde voordat we terugkwamen. Het werd ons even duidelijk gemaakt dat we niet in de veiligste wijk zitten. We kregen de sleutel van ons appartement en er stonden gelijk charmante duitse jongens voor onze neus die hielpen met onze koffers. We hadden een brief van het ziekenhuis dat we de volgende ochtend om acht uur aanwezig moesten zijn, dit hebben we maar overgeslagen. Volgende dag hebben we ons om elf uur gemeld. Super aardige mensen in het ziekenhuis. We kregen een rondleiding en om twaalf uur mochten we lekker richting het strand. Het was vandaag 36 grade n. Vanavond gaan we nog gezellig met de duitse jongens de stad in.

Dit was even een verhaal van ons,

Liefs ons