Eilat

Erev tov,

Hier weer even een verslag van ons.

Donderdagavond zijn we gezellig naar Jaffa gegaan. Er was een grote markt. En er waren veel concerten. Mensen hadden gewoon normale banken op straat neergezet en daar kon je lekker neerploffen. Erg gezellig!!

Vrijdag zijn we vroeg in de ochtend naar Eilat vertrokken. Het was een busreis van 5 uur. Gelukkig hadden we 2x een stop om onze benen te strekken.
We reden binnen een half uur al in de woestijn. Wat erg mooi was. We hadden uitzicht op de dode zee.
Bij de 2e stop merkte we al verschil qua tempratuur. Het geklaag begon al! '' Ik heb er de kracht niet meer voor''
''Wat een ellende '' etc.
Aangekomen in Eilat was de shock nog groter. We kwamen uit de bus en het was letterlijk een sauna.
Het was om half 8 in de avond 42 graden. Gevoelstempratuur min 60 graden.

Op zoek naar een hostel/hotel of te wel naar een bed.
We hebben heel wat hotels en kamertjes bekeken. De prijs was heel erg verschillend. Op een gegeven moment zagen we een bouwval wat leuk op een hostel maar toen we vroegen naar de prijs bleek het een studentenhok te zijn.
We kwamen uit bij Red sea hotel. Een mooi verzorgd hotel met een lekker zwembad.
Suus haar droom kwam uit die had het al de hele vakantie over een zwembad en was het zandkasteel aan het strand soms zat.
Zodra de kleren uit konden maakte we daar gebruik van. Heerlijk die middag gezwommen.

Volgende ochtend een heerlijk uitgebreid ontbijt gehad. Tangi haar wereld draait om de watermeloen en dit kon weer geregeld worden.

We zagen op onze kaart in de lonely planet dat het niet zo ver lopen was naar het dolfijnen rif.
Totdat we maar steeds geen dolfijnen rif tegen kwamen. Je moet bedenken dat Eilat midden in de woestijn ligt en het verschrikkelijk warm was.
We voelde ons als het volk van Israel. Alleen dan met een fles cola in plaats van bronwater.
Na een uur in 50 graden gelopen te hebben keken we op ons kaartje wat de schaaldeling was en bleek het dat we al 10 km gelopen hadden.
Na ruim een uur kwamen we aan bij het dolfijnenrif.
Nadat we dit zagen hadden we geen spijt van het lopen. De dolfijnen zwommen langs ons heen en ook andere byzondere vissen. Tangi haar botten zijn zo zwaar dat ze ondersteund moest worden bij het snorkelen. Ademhaling was ook erg moeilijk voor haar. We genoten hier tot een uur of 3 van.

Daarna liepen we door naar het onderwater observatorium. Ook dit dachten we wel te kunnen lopen. Maar het was nog een aantal kilometers. We hadden het een beetje gehad en hielden toen een taxi aan die ons voor 5 euro een kwartier als koninginnen door de woestijn reed.

Hanneke lieten we even alleen want die wilde als chinees alles vastleggen.
Het was super byzonder om alles te zien. Hele byzondere vissen en het rif daar heeft alle kleuren van de regenboog.
Susanna vroeg zich af of hindoes zich bedenken of ze in het volgende leven ook in het rif kunnen belanden.

Toen we alles bekeken hadden hebben we weer een taxi terug genomen.
We waren te vroeg voor de bus terug naar Tel aviv. Dus zijn in een winkelcentrum neer geploft.

Om 19:00 vertrok onze bus weer richting Tel aviv.
Er zaten mensen naast ons die kwamen regelrecht uit groeten uit de rimboe ( programma op tv ) Die taal daar begreep je echt niks van.

Rond 0:30 uur kwamen we weer aan in Tel aviv.

Elke keer als we met de bus een busstation inrijden moet de bus stoppen en komen er een paar agenten met grote wapens de bus in om de spullen te controleren. Ze zijn hier nog steeds bang voor aanslagen.
Ook is het voor ons niet meer raar om bij elk winkelcentrum onze bagage te laten zien en gescreend te worden.

Vandaag zijn weer begonnen met werken. Dat viel niet mee, We waren aardig moe van ons trip. Even een middagdutje gedaan. En we gaan zo gezellig met de duitsers het dak op.

Sjalom!